Campaneto(-en-espigo)
Campanula spicata
Campanulaceae
Autre noum : Campanello.
Nom en français : Campanule en épi.
Descripcioun :Aquesto grando campaneto vèn bèn dins li tepiero seco e li melounié de mountagno. Trachis generalamen souleto. Se recounèis eisadamen à si noumbróusi flour en espigo, si fueio en lanço e sa cambo peludo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Campanula
Famiho : Campanulaceae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 900 à 2300 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Melounié
- Tepiero seco
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco
Ref. sc. : Campanula spicata L., 1753
Espigo-d'aigo(-peitinado)
Stuckenia pectinata
Potamogetonaceae
Noms en français : Potamot pectiné, Potamot à feuilles pectinées.
Descripcioun :Aquesto espigo-d'aigo, de coulour bruno e forço coumuno, trachis dins li canau e roubino. Se recounèis à si fueio loungarudo de 5 à 10 cm e primo. Lis espigo fan de 1 à 4 cm, pourtado pèr de pecou prim peréu. Poudès coumpara emé l'espigo-d'aigo-peitinado, mens coumuno, que trachis dins li lau de mountagno. Regardas peréu lis espigo-d'aigo dóu gènre Potamogeton.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stuckenia
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Aigo
- Canau
- Roubino
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subrecoumoupoulito
Ref. sc. : Stuckenia pectinata (L.) Börner, 1912
(= Potamogeton pectinatus L., 1753 )